Historia Żychlina
Synagoga wewnątrz.
Ściana wschodnia i trochę wyobraźni…………….
Wielka liczba określeń synagogi wynika z jej wielofunkcyjności – nie jest ona tylko miejscem modlitw i nabożeństw, lecz także miejscem studiowania Tory i Talmudu, salą zebrań, a często też siedzibą gminy żydowskiej. Synagogi w dawnej Polsce mieściły różne urzędy gminne: kancelarię, archiwum, pomieszczenia sądów rabinackich, skarbiec, a nawet koszerną stołówkę i schronisko z noclegownią. W synagodze nie składa się ofiar, nie oddaje czci obrazom czy posągom. Nie jest ona również świątynią w pojęciu chrześcijańskim. W judaizmie jedyną i prawdziwą świątynią, w której służbę ofiarniczą sprawowali kapłani, była Świątynia Jerozolimska, zburzona przez Rzymian w 70 roku n.e. Synagoga jest przede wszystkim miejscem modlitwy, która odbywa się w niej z okazji szabatu lub innych świąt żydowskich.
Najważniejszym elementem synagogi są zwoje Tory – pergamin z zapisanymi pierwszymi pięcioma księgami Biblii. Tora przechowywana jest w „świętej skrzyni” – Aron ha-kodesz, wbudowanej we wschodnią ścianę synagogi, zwróconą ku Jerozolimie i miejscu Świątyni Jerozolimskiej. W krajach na wschód od Jerozolimy Aron ha-kodesz znajduje się po stronie zachodniej. Wnęka Aron ha-kodesz przesłonięta jest zdobioną zasłoną zwaną parochet. Nad Aron ha-kodesz wisi lampka Ner tamid – Wieczne Światło. Często obok Ner tamid spotyka się w synagodze menorę, siedmioramienny świecznik, na pamiątkę świecznika w Świątyni. Centralnym miejscem synagogi jest bima – podium lub podwyższenie na którym znajduje się pulpit służący do czytania Tory. W niektórych synagogach wydzielono także niższy pulpit dla lektora, zwany amud.